Jestem Tunrida biała
Nad brzegiem rzeki
Szepczę zaklęcia
Przywołuję cię wyciem
Mów do mnie Finka
O zimnym sercu�
Skórze miękkiej
Jak skalny mech
Uciekaj przede mną
Na drugą stronę
By różnica w czasie
Nie pozwoliła nam zasnąć
Moja krucha dusza
ukryta w milczeniu
wtulona w sierść psa
nie przyjmuje do wiadomości
świata
***
Twoje palce
mogłyby pachnieć
skórką pomarańczy ...
© Copyright 2006 Łęczyńskie Stowarzyszenie Twórców Kultury i Sztuki PLAMA. All rights reserved. Obrazy i zdjęcia są objęte prawem autorskim, kopiowanie i rozpowszechnianie bez wyraźnej zgody autorów surowo zabronione.